Samoloty

ZSRR

Jak-3

Zdaniem wielu pilotów z czasów Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, Jak-3 był najlepszym myśliwcem swoich czasów. Pod względem swoich właściwości lotnych pozostawiał w tyle samoloty przeciwnika praktycznie na wszystkich pułapach lotów. Dlatego piloci Luftwaffe starali się unikać walk powietrznych z eskadrami wyposażonymi w Jak-3. Samolot ten wyewoluował z Jak-1 (prototypem był model Jak-1M). Konstrukcja tego samolotu była prosta i przemyślana, stanowiła idealną otoczkę dla 1240 konnego silnika WK-105PF2, pilota i uzbrojenia. W odróżnieniu od Jak-1 i Jak-9, samolot miał cieńszy profil skrzydła i poprawione przejście kadłub-skrzydło, w celu zmniejszenia ciężaru konstrukcji połączono szkielet kadłuba z ramą silnika. Uzbrojenie samolotu składało się z działka SzWAK i dwóch zsynchronizowanych karabinów. Z pojawieniem się samolotów Jak-3, radzieckie Siły Powietrzne zyskały bezsporną przewagę w powietrzu nad samolotami. Myśliwiec był produkowany w latach 1943-45, seria samolotów liczyła 4848 sztuk. W 1944 roku stworzono model Jak-3 ze wzmocnionym silnikiem WK-107A, na którym pobito wiele rekordów tamtych czasów. Samolot ten był w stanie rozwinąć prędkość 611 km/h nad ziemią, a na wysokości 5750 m prędkość sięgała 720 km/h. Te osiągi były o 100 km/h lepsze niż u niemieckiego Bf 109G-2 i o 140 km/h wyższe niż u Fw 190A-4.

Załoga: 1 osoba.
Maksymalna prędkość: 640 km/h.
Zasięg: 850 km.
Pułap: 10400 m.
Prędkość wznoszenia: 18,5 m/s.